Komunikacja w rachunkowości – aspekty językowe

W dobie globalizacji gospodarki zjawiska ekonomiczne stały się bardziej złożone, wzrosła świadomość społeczna i środowiskowa, a nowe technologie otworzyły przed ludźmi niezwykłe możliwości w zakresie przetwarzania informacji oraz komunikacji. Zmiany te wywarły istotny wpływ na rachunkowość, która z biegiem lat ulegała ciągłym przeobrażeniom. W pewnym sensie dojrzała, przechodząc od ewidencji „realnych” i „obiektywnych” transakcji gospodarczych i prezentowania skutków tych zdarzeń w syntetycznej tabelarycznej formie do rejestrowania, pomiaru i opisywania zjawisk ekonomicznych, których istota nierzadko jest trudno uchwytna nawet dla profesjonalnych księgowych. Cechą wspólną tych zmian jest w rachunkowości coraz większy nacisk na komunikację, a dalej idąc, coraz większe jest znaczenie i zastosowanie języka naturalnego w rachunkowości. Celem książki jest identyfikacja, systematyka i objaśnienie problemów językowych stanowiących bariery komunikacji w rachunkowości rozumianej jako byt trójczłonowy obejmujący teorię, politykę i praktykę. Rozdział pierwszy został poświęcony omówieniu istoty rachunkowości jako zjawiska społecznego oraz wyjaśnieniu współzależności między teorią, polityką i praktyką rachunkowości w tym wymiarze. Przedstawiono również ewolucję poglądów na temat społecznych aspektów rachunkowości. Rozważono kwestię postrzegania jej jako nauki społecznej w różnych kontekstach. Zaprezentowano także relacje między nauką (o) rachunkowości a teorią, polityką i praktyką rachunkowości. Podjęto dyskusję nad kwestią paradygmatów rachunkowości i omówiono trzy konkurujące ze sobą paradygmaty badawcze rachunkowości, tj. paradygmat głównego nurtu, paradygmat interpretacyjny i paradygmat krytyczny, wskazując przy tym na ontologiczne, epistemologiczne, aksjologiczne i metodologiczne założenia tych paradygmatów. Zwieńczenie rozdziału stanowi prezentacja humanistycznych i społecznych nurtów badań w rachunkowości, wśród których wyróżniono nurt psychologiczny, socjologiczny, kulturowy, lingwistyczny, semiotyczny, filozoficzny, etyczny, religijny i gender/queer. Rozdział drugi dotyczy komunikacji w rachunkowości rozumianej jako byt trójczłonowy złożony z teorii, polityki i praktyki. Omówiono istotę, cechy i poziomy komunikacji oraz przedstawiono tradycje teorii komunikacji oraz wybrane ogólne modele komunikacji. Rozważono związki między komunikacją a rachunkowością. Rozważono przydatność modeli komunikacji do analizowania procesów komunikacyjnych w rachunkowości. Szczegółowo opisano model komunikacji językowej Romana Jakobsona i przedstawiono możliwości jego wykorzystania w modelowaniu i badaniu komunikacji w rachunkowości. W rozdziale trzecim omówiono związki pomiędzy rachunkowością a językiem w dwóch wymiarach. W pierwszym wymiarze (język rachunkowości) postrzega się rachunkowość jako język (biznesu), a drugi wymiar (język w rachunkowości) dotyczy wykorzystania języka naturalnego w rachunkowości. Związki te rozpatrzono w czterech podejściach: strukturalnym, funkcjonalnym, semiotycznym i społecznym. Dokonano również systematyki badań nad językiem (w) rachunkowości, wskazując na przyjmowane paradygmaty, metodologie, podejścia dyscyplinarne oraz podejmowane tematy i problemy badawcze. Rozdział czwarty został w całości poświęcony realizacji celu głównego, czyli identyfikacji, systematyce i objaśnieniu problemów językowych stanowiących bariery komunikacji w rachunkowości. Opisano cel, przedmiot, zakres i metodologię badania oraz przedstawiono uzyskane wyniki. Przeanalizowano i objaśniono sześć zidentyfikowanych w toku badania grup problemów języka (w) rachunkowości, a mianowicie problem języka specjalistycznego, problem translacji, problem polisemii, problem irrelewancji, problem definicji i problem składni. Wskazano również na potencjalne sposoby ograniczenia lub eliminacji tych barier.

Rozdział 1. Społeczne aspekty rachunkowości

1.1. Społeczny wymiar rachunkowości

1.2. Rachunkowość jako nauka społeczna

1.3. Paradygmaty badawcze rachunkowości

1.4. Humanistyczne i społeczne nurty w rachunkowości

Rozdział 2. Rachunkowość a komunikacja

2.1. Teorie i modele komunikacji

2.2. Istota komunikacji w rachunkowości

2.3. Modele komunikacji w rachunkowości

2.4. Zastosowanie modelu Jakobsona w rachunkowości

Rozdział 3. Język (w) rachunkowości

3.1. Rachunkowość jako język

3.2. Język naturalny w rachunkowości

3.3. Badania nad językiem (w) rachunkowości

Rozdział 4. Problemy językowe w rachunkowości

4.1. Cel, przedmiot, zakres i metodologia badania

4.2. Problem języka specjalistycznego

4.3. Problem translacji

4.4. Problem polisemii

4.5. Problem irrelewancji

4.6. Problem definicji

4.7. Problem składni

4.8. Wnioski z badania