Konkurencyjność regionalna w czasie i przestrzeni na przykładzie polskich regionów

Opracowanie przynosi podsumowanie dorobku w zakresie definiowania konkurencyjności regionalnej, identyfikację czynników kształtujących współcześnie konkurencyjność regionalną i charakterystykę nowego paradygmatu konkurencyjności regionalnej. Na tej podstawie sformułowane zostały wnioski dla polityki regionalnej, a także otwarte nowe pola badawcze. Celem praktycznym jest ukazanie, poprzez analizy danych, z czego wynika konkurencyjność poszczególnych regionów (badanie korelacji i dekompozycja) oraz jakie relacje występują między wzrostem regionalnym a czynnikami związanymi z innowacyjnością na przykładzie analizy polskich regionów na tle UE27. Praca ma charakter metodologiczno-empiryczny. Autorka stworzyła określoną sekwencję badań, skonkretyzowała metody i przeprowadziła badania na próbie polskich regionów NUTS-2 i NUTS-3 w latach 2000–2009 na tle innych regionów UE27. Zasadniczym celem analizy jest odpowiedź na pytania: jakie cechy decydują o przewadze konkurencyjnej polskich regionów? jak zmienia się sytuacja polskich regionów w badanym okresie? w jakim stopniu konkurencyjne regiony decydują o wzroście PKB per capita? Problem konkurencyjności regionalnej jest analizowany w niniejszej książce z punktu widzenia wpływu poszczególnych czynników między innymi poprzez dekompozycję PKB per capita i dekompozycję WDB (wartość dodana brutto) oraz poprzez badania korelacji wieloczynnikowej, które mają pokazać znaczenie poszczególnych czynników głównie związanych z nowoczesnym charakterem gospodarki, czyli GOW (gospodarka oparta na wiedzy). Na podstawie studiów literaturowych oraz w wyniku obszernych studiów empirycznych regionów Polski w odniesieniu do regionów UE zweryfikowano dwie hipotezy badawcze:1) Konkurencyjność regionalna jest uwarunkowana wieloma czynnikami społeczno-gospodarczymi i zachodzącymi między nimi reakcjami. Jest procesem dynamicznym, uzależnionym od obranej ścieżki, w którym istniejące struktury gospodarcze, technologie, umiejętności i instytucjonalne rozwiązania w regionie ograniczają i określają zakres możliwych wzorów przyszłego rozwoju gospodarczego regionu i podstawy jego przewagi konkurencyjnej; 2) Konkurencyjność polskich regionów jest procesem ewolucyjnym i jest uzależniona od nieustannie zachodzących procesów transformacji, szczególnie w sferze innowacyjności. Proces transformacji regionów prowadzi do sformułowania nowego paradygmatu konkurencyjności regionalnej.

Wprowadzenie
Rozdział 1
Współczesne spojrzenie na problem konkurencyjności regionalnej w ujęciu teoretycznym
1.1. Geneza pojęcia
1.2. Konkurencyjność regionalna jako termin w ekonomii
1.3. Współczesny paradygmat konkurencyjności regionalnej
1.4. Wnioski
Rozdział 2
Różnice w potencjale konkurencyjnym na przykładzie polskich regionów w latach 2000-2009 na poziomach NUTS-2 i NUTS-3
2.1. Przedmiot, cel badania, etapy badawcze, wskaźniki
2.2. Przyjęte metody analizy regionalnej
2.3. Model regionalnego diamentu
2.4. Analiza wyjściowa PKB per capita w UE27 na podstawie NUTS-2 i NUTS-3
2.5. Poziom i dynamika wzrostu WDB na mieszkańca w regionach krajów UE27
w latach 2000-2009 na poziomach NUTS-2 i NUTS-3
2.6. Identyfikacja czynników konkurencyjności regionalnej na podstawie dekom-
pozycji PKB i WDB
2.7. Wnioski
Rozdział 3
Trendy w regionalnym rozwoju regionów UE27 w latach 2000-2009
3.1. Wnioski dotyczące konwergencji regionalnej na podstawie wskaźników
PKB per capita
3.2. Wnioski dotyczące konwergencji regionalnej na podstawie wskaźników WDB 96
3.3. Analizy dynamiczne przy użyciu wybranych metod
3.4. Wnioski
Nowy paradygmat konkurencyjności w odniesieniu do polskich regionów
Zakończenie
Aneks
Bibliografia .
Spis tabel
Spis rysunków